تعریف اعدام

به اعدام "قتل عمدی" گفته می شود. همانطور که در بالا توضیح دادیم ، اگرچه نتیجه محرومیت از زندگی در قصاص مشترک است ، اما علت آن متفاوت است. به تلافی ، علت محرومیت از زندگی خودکشی است و از آنجا که هرکسی به دیگری آسیب برساند باید همان آسیب را متحمل شود ، والدین شخص کشته شده می توانند قاتل را تلافی کنند.

اگرچه به طور سنتی اعدام و قصاص معنای یکسانی دارند ، اما اعدام موارد دیگری غیر از خودکشی را شامل می شود ، مانند مواردی که شامل جرایم مرتبط با مواد مخدر است و در آنها احکام اعدام اجرا شده است.

موارد اعدام در قانون

اعدام از ریشه غیبت در لغت به معنای نابودی و عدم وجود است که در مواردی غیر از خودکشی مجازات محسوب می شود.

به عنوان مثال ، شخصی که مفسد فی الارض محسوب می شود ، مجازات اعدام دارد.

از دیگر جرایمی که مجازات های اخیر مجازات می شود می توان به زنای محصنه ، سرقت مسلحانه ، محاربه و ... اشاره کرد.

در این مقاله قصد داریم مجازات اعدام را در قانون بررسی کنیم.

زنای محصنه

زنای محصنه به عنوان رابطه جنسی محافظت نشده بین زن و مرد تعریف می شود.

در تحقق زنا ، این شرط است که در این زمینه تردید و اشتباهی وجود نداشته باشد و طرفین جهان دیگر با یکدیگر صمیمی نباشند.

این قانون در صورت اثبات مجازات اعدام برای زنا در چندین مورد پیش بینی کرده است.

زنا به معنای زنای محصنه است که در آن شخص با وجود داشتن همسر و امکان لذت بردن (استثمار) با دیگری مرتکب زنا می شود. در اینجا ، حکم این رابطه اعدام است.

زنای محصنه با تجاوز یا تجاوز نیز مجازات اعدام دارد ، اما قانونگذار از حیرت زنای محصنه ، توبه را موجب سقوط مجازات اصلی می داند.

خشونت در لغت به معنای زور است.

مجازات زنای محاربه و غیر مسلمان با زن مسلمان نیز مجازات اعدام دارد.

سدومی

سدومی یعنی دو مرد با هم رابطه جنسی برقرار کنند. در عمل ، یک مرد لعنتی ، آلت تناسلی خود را به اندازه آلت تناسلی (ختنه) و بیشتر در مقعد مرد دیگری وارد می کند.

ماده 234 قانون مجازات اسلامی می گوید:

"حد لواط برای مرتکب ، در صورت خشونت ، اکراه یا داشتن شرایط احسان ، اعدام است و در غیر این صورت ، صد ضربه شلاق". حد لعاب برای شی در هر صورت (حضور یا عدم) اعدام است "

همانطور که مشاهده کردید ، قانونگذار مجدداً از نظر نگارنده حکم حیرت انگیزی صادر کرده و برای مرتکب لواط ، احسان را احادیث مانع مجازات اصلی دانسته و خود را به صد ضربه شلاق محدود کرده است.

محاربه ، رهبر یک گروه جنایتکار و یک روسپی

ماده 130 قانون مجازات اسلامی ، مصوب 1992 ، بیان می کند که:

"هرکسی که رهبری یک گروه جنایتکار را به عهده بگیرد ، به مجازات شدیدترین جنایتی که اعضای آن گروه در جهت منافع همان گروه مرتکب شده اند ، محکوم می شود ، مگر اینکه جرم مرتکب حد یا قصاص یا دیه شود ، در این صورت مجازات حداکثر برای معاون به جرم محکوم می شود. "در محاربه و فساد فی الارض ، وقتی عنوان محاربه یا مفسد فی الارض برای رهبر یک گروه جنایتکار اعمال شود ، به مجازات محاربه یا مفسد فی الارض محکوم می شود ، به عنوان مورد ممکن است."

در واقع ، در این ماده ، اگر وی شرایط جنگی یا شرایط فساد فی الارض را داشته باشد ، طبق حکم مقرر در آن مواد به اعدام محکوم می شود. البته ناگفته نماند که برای شخص متخاصم چهار مجازات در نظر گرفته شده است که یکی از آنها مجازات می شود.

یکی از این موارد اعدام است و بقیه موارد قطع دست راست و پای چپ و نفی بلاد است.

نکته دیگر این که راهزنان ، سارقان و قاچاقچیانی که اسلحه به دست می گیرند ، از مبارزان محسوب می شوند و به همان مجازات ها محکوم می شوند.

مورد دیگری که باید ذکر شود "باقی" است که به معنی قیام مسلحانه علیه "اصل جمهوری اسلامی" است که مجازات آن نیز اعدام است.